Chincha

Vanmiddag bij de Wong gegeten. Grote Chinese winkelketen, het is een supermarkt maar je kunt er ook eten, kleding en woonwinkel zit er ook in. Je betaald er het eten per kilo. Lekker gegeten. Ik kom tot ontdekking dat ik de oplader van mijn telefoon vergeten ben in het vorige hotel in Andahuaylas, oeps. Dan vanmiddag gelijl maar om een nieuwe. Naar de markt in San Martin geweest. Overdekte markt met tassen, kleden, alpaca shawls, aardewerk, koppen, poncho's, jassen, schoenen en nog veel meer. Kramen liggen vol met spullen. Heerlijk om er zo maar wat rond te kijken. Heb ook nog wat gekocht, een fluitje schoenen en een paar pennen. We eten broodjes op de hotelkamer. Ik ga in de douche en dan slapen. De wekker gaat om half 7, we eten broodjes en vertrekken met de taxi naar de terminal van de bus. De bus vertrekt om 8.15 uur. Het is erg druk op de weg, de bus staat er nog want het is al half 9, gelukkig! Met de bus naar Chincha, we rijden over de Pan Americana een heel lange weg door verschillende landen in Zuid-Amerika. Door de woestijn en langs de kust rijden we naar Chincha. Op sommige plekken is het heel droog. En als er water is groeit er heel veel. We komen langs akkers met bonen, artisjok, katoenplantages, maïs, druiven en nog veel meer. Chincha is de plaats waar veel negers wonen. De negerslaven werden in het verleden naar hier gehaald om hier keihard te werken, verschrikkelijk. Om half 12 komen we aan, taxi zoeken en naar het hotel. Het hotel heet Seville en is een prachtig hotel. Met warme douche! 's Middags is het opening van de cursus. We worden heel hartelijk ontvangen en ze zijn heel blij dat we er zijn. De pastoor en zijn vrouw Teresa wonen in de pastorie, een klein huisje boven de kerk. We eten bij casa de la nonna. Fetuccini met pesto en maracuya sap bestel ik. even later komen er 3 borden aan, alleen voor mij. Een bord met stokbrood, een bord met rundvlees en gebakken banaan en nog een bord met fetuccini met pesto. Dat wordt een flinke hap. Ik ben er inmiddels van overtuigd dat ik van het eten in Peru zeker niet zal afvallen. De volgende dag eten we nasi met kip bij de cursus. En nog allemaal fruit, appels, druiven, grenadines, mandarijnen. Er is in een dorp verder een artesamia zegt een medewerker van het hotel, wel leuk om daar eens te gaan kijken. We gaan erheen met de mototaxi, als we er aankomen geen artesania, dat is morgen pas, erg jammer. We zien wel een winkel waar ze allemaal dingen van riet maken, prachtig. Mannen zitten allerlei dingen te maken, tassen, manden, engeltjes, prachtig handwerk. Ik zou graag een mand kopen, maar dat wordt erg lastig in mijn koffer. Een eindje verderop in de straat maken ze meubels van het hout wat hier groeit. Met riet maken ze de zitting, heel mooi, een prachtig kunstwerk is het. Op een boerderijtje verderop maakt een vrouw van in de 80 sombrero's. Haar man zit onder een bananenboom riet te vlechten. Man en vrouw beiden met nog maar een paar tanden. de dochter zit erbij op een stoeltje. Heel hun leven hebben ze dit werk gedaan en hier gewoond, ze zijn vast nog nooit weg geweest van hun dorp, maar ze zijn heel gelukkig en tevreden. Wat wil je nog meer? Er is nog een kleine markt in het dorp, met allemaal spullen van riet, ook maken ze van riet een wiegje, heel mooi. Wiegje van Mozes wordt het hier genoemd. Ook heerlijke stoelen en lounge sets van riet worden er verkocht. Als ik hier zou wonen zou ik wel weten waar ik mijn meubels vandaan zou halen. We gaan naar de panaderia om broodjes en wat lekkers. Als we in het hotel komen heeft Faustino eten voor ons gehad wat Teresa gemaakt heeft. Arroz con leche, rijst met melk, suiker, rozijnen en kaneel, dat wordt hier heel veel gegeten, heerlijk is het. Zaterdag ontbijten we beneden in het hotel, sinaasappelsap, koffie en een broodje met ei of jam. Oom Jan gaat les geven bij de cursus. Ik lees wat en ruim de kamer op. En rond 11 uur gaan we ook naar de cursus. We luisteren en dan om half 1 is het etenstijd. Rijst met heerlijke saus van pinda, kip, aardappel en koek zit er ook in, met komkommer en tomaat, verrukkelijk. Dan komt Teresa nog aangesneld met appels, peren, kiwi's en pruimen. Zoveel dat we de helft mee naar het hotel nemen omdat we het niet opkunnen. We vragen een taxi naar een ruïne in de buurt. Oom Jan en tante Nel zijn al eens bij San José geweest en willen er nog wel eens naar toe. Maar iedereen bij de cursus zegt dat het niets meer is, dat het levensgevaarlijk is, nadat er 6 jaar geleden een aardbeving is geweest. De man van de taxi zegt dat je het nog wel kam bezoeken en dat het opgebouwd is, dan er toch maar naartoe. Het is eigenlijk al dicht maar we mogen toch naar binnen na wat gepraat. Het is een enorm huis met een kerk en een grote binnenplaats. Een man heeft het kado gegeven aan zijn vrouw bij hun huwelijk. Een enorm groot huis met een grote tuin. Er werkten 1000 negerslaven hier bij dit huis en op de plantages. Afkomstig uit Ghana. Onder het huis is een gangenstelsel van 1000 meter lang waar ze leefden en werkten. En waar kinderen werden werden gestopt zodat ze er geen last van hadden. Aan de muur hangt nog het materiaal waar ze de slaven mee brandmerkten, gruwelijk. We lopen onder de grond met een kaars door de smalle, lage gangetjes. De kamers zijn er nog waar de slaven in opgesloten zaten als ze straf kregen. Er liggen stenen waar ze op sliepen en er liggen nog enkele botten. Nog een kamer met materiaal waar ze in vastgemaakt werden. Gruwelijk als je bedenkt wat zich hier allemaal heeft afgespeeld. Het is wel veel veranderd sinds de aardbeving want een deel kan je niet meer bezoeken en het is heel toeristisch geworden. Voorheen liep je onder de grond over zand en botten, nu is het allemaal beton. Nu is het een luxe hotel met zwembad en restaurant. We drinken jog cappuccino en gaan dan met de bus naar huis. De bus is helemaal versleten. Er passen 12 passagiers in, maar we zaten er soms wel met 23 in. Prachtig in zo'n bus tussen de gewone bevolking.

Zondagmorgen vertrekt Faustino naar huis, omdat het niet goed gaat met zijn 94 jarige vader. We zullen hem missen. Hij gaat al 10 jaar mee met oom Jan en tante Nel als ze in Peru zijn. Hij doet veel voorbereidingen, geeft les en nog veel meer. Het is de eerste keer in die 10 jaar dag hij vervroegd vertrekt. Hij vertrekt om 4 uur vanmorgen en als alles goed gaat is hij om 7 uur vanavond thuis. Zondag is het de hele dag cursus en in de avond is er een kerkdienst. We eten vandaag aardappel met saus en spaghetti met tomatensaus en kip en een banaan. Verder is het een rustige dag, heb een boek gelezen. Er is gevraagd of oom Jan wil preken vanavond in de kerk. Wij gaan ook mee naar de kerk. Ik kan de preek al een klein beetje volgen in het Spaans. Bij de kerk krijgen we een bekertje met gelpudding met fruit. We krijgen ook nog een tas vol met aardbeien, pruimen, sinaasappels en grenadines, mmm. Maandagmorgen ontbijten en koffers weer inpakken. Vanmiddag is het afsluiting van de cursus en vertrekt de bus weer naar Lima. Morgen neem ik afscheid van mijn oom en tante en ga ik alleen verder. Om half 2 vlieg ik naar Cuzco.

Leuk dat jullie me allemaal volgen en tot het volgende verslag! Groeten van mijn oom en tante.

Verstuurd vanaf mijn iPod