Leven in Cusco

Zo eindelijk weer eens een verslagje. Het is zoeken naar een internetcafe hier die de website van waarbenjijnu aankan. Maar ik heb er eentje gevonden.

Alweer ruim een week ben ik hier in Cusco en ik begin me hier al aardig thuis te voelen. Het is heerlijk om hier door de straatjes te wandelen en markten af te gaan. Er zijn hier zoveel markten, echt leuk om er in rond te snuffelen. Ze hebben er vanalles. En ook alles bij elkaar vlees, tassen, eettentjes, fruit, noten, tassen schoenen, sieraden, jugo´s heerlijk! Voor mij zeker geen probleem om hier te leven, ik eet veel noten, fruit en drink jugo´s.

Meestal hebben we 1 keer in de week een meeting met de vrijwilligers en Enrique van mijnbestemmingperu. Vrijdag was er zo´n meeting, we zouden ergens gaan eten. Alleen Joshua en ik konden maar en Enrique, de rest van de vrijwilligers was in Bolivia of naar Machupichu. Dus Joshua had wat vrienden meegenomen uit Zwitzerland en we hebben heerlijk gegeten bij de Chifa.

Zaterdag was er bij mijn vrijwilligerswerk project een extra dag. De dag was bedoeld als sponsoring van het project en om mensen te laten kennismaken met het project en wat de kinderen er allemaal doen. Ik ben die morgen al gaan helpen met alles klaarzetten en opruimen.
Belangstellenden konden er voor 10 soles eten en drinken. Het meeste geld gaat naar het project om nieuwe spullen te kopen voor de kinderen en voor onderhoud aan het gebouw en de buitenspeelplaats.
Je kon er vanalles eten lasagna, Mexicaans vegetarisch gerecht, bonen, rijst, aardappelsalade, groenten, brownies, cake, taart, muffins en nog meer. Maar er was ook kuy (cavia). Ik was van plan om het eens te proberen, maar toen ik het beest in het geheel op een bord zal liggen gebraden ben ik toch van gedachten veranderd. Ik wil het zeker wel proberen, maar ze zijn erg duur en om er nu een hap van te eten en het erna weg te doen vind ik ook nog al zonde. (slecht excuus, ik weet het) Volgende keer beter. Er was veel belangstelling, ik denk dat er rond de 100 mensen waren. Er was wel heel veel eten over.
Na het eten was er nog een soort optreden van de kinderen en begeleiders. Ook wij (de vrijwilligers) deden een dansje voor het publiek en de kinderen. De kinderen groot en klein deden ook een dans op muziek. Schitterend om te zien hoeveel plezier de kinderen hebben als ze dansen en andere dingen doen.
Tot slot nog een ijsje voor de kids. En dan is het tijd voor de afwas, pff wat was dat veel zeg! Maar het was een hele leuke dag!

Zondag ben ik ´s avonds naar een kerkje geweest. De hulp en schoonmaakster van het huis waar ik woon is christelijk en gaat er naar toe dus ik ben met haar mee gegaan. Eerst 20 minuten in de combi richting San Jeronimo. Ze waren al begonnen met zingen toen we binnenkwamen, we waren een beetje te laat. De pastor praatte erg snel, dus ik heb er niet veel van meegekregen. Er waren welgeteld 10 mensen in de kerk. Ondertussen was het heel hard aan het regenen en aan het onweren. We kregen poncho´s en snelden naar de combi die gelukkig net aan kwam rijden. Ik zit hier in de bergen dus je kan wel raden wat een waterval het was op straat. De straat was net een rivier, zeker 30 cm water stroomde er hard over de weg. Het was zelfs op het nieuws geweest. Maar om kwart over 8 zat ik weer heerlijk aan de tafel te eten.
We eten hier ´s morgens pan met jam en met verse sap en thee. Soms is er ook nog yoghurt met muesli bij. Tussen 1 en 2 uur ´s middags eerst soep, dan rijst met vlees, kip, hamburger en groente of een saus. ´s Avonds rond een uur of 8 hebben we wat er overgebleven is van tussen de middag dus meestal rijst met vlees en saus. Heerlijk, Doris kan heerlijk koken! Niet in alle gezinnen krijg je 3 keer een maaltijd. De meesten krijgen alleen ´s morgens en tussen de middag eten en ´s avonds alleen thee. Hier is de belangrijkste maaltijd warm eten tussen de middag veel en uitgebreid meestal.
Maandagmorgen start de Spaanse les om half 9. Eerst een test en dan begint de les. Ik zit samen in de klas met Claudine, ze komt uit Zwitserland. Ze is hier 2 weken en heeft 1 week Spaanse les, ze trekt rond door Zuid-Amerika. Er zijn totaal denk ik 25 mensen die hier les krijgen deze week. Jongeren uit Nederland, Zwitserland, Belgie, Schotland en de United States. De meesten zijn op doorreis en doen hier ook vrijwilligerswerk.
De uitslag van de test heb ik niet gekregen gelukkig, ik denk dat het niet zo goed was. Op straat lukt het al redelijk om wat te praten met mensen en wat te bestellen ergens. Maar werkwoordvervoegingen en woordenschat is nog niet zo bar merk ik bij de test.
Marco geeft ons les, hij doet het erg leuk. Werkwoordvervoegingen, vocabulary, muziek test, lezen, spelletjes en huiswerk.
Een weekje Spaanse les is erg weinig, zeker voor mij die nog nooit Spaanse les heeft gehad of een woord heeft gesproken voor de tijd hier in Peru. Dus ik heb gevraagd om nog een weekje extra les en dat kon voor 145 dollar. Dus dat ga ik maar doen.
´s Middags ga ik naar het project. Eerst 10 minuten lopen, er is ook een halte dichterbij maar ik vind het heerlijk om te lopen, dan 15 minuten in de bus en dan nog 15 minuten lopen de berg op!
De combi hier is al een hele belevenis op zich. Maar ik houd er wel van. De combi is een busje met ongeveer 12 zitplaatsen. Maar ik denk dat er meestal het dubbele aantal mensen in gepropt zitten. Het ideale ervan is dat er ongeveer elke 5 minuten wel een busje komt en het kost 0,60 soles dus dat is echt niets. Het heeft ook een voordeel dat de busjes zo vol zitten, dan heb je tenminste minder kans dat je omvalt. Je hoeft je amper vast te houden want meestal sta je zo klem dat je geen stap kan verzetten. Soms heb je het geluk dat je een grote bus heb dus dan kan je eigenlijk altijd wel zitten.
Het project heet Corazon, het is opgestart door een Amerikaanse pastor die met zijn gezin naast het gebouw woont. Het project is afhankelijk van sponsoring. Er worden ook cavia´s gefokt die worden verkocht, dat is ook een deel van de opbrengst. Er komen kinderen tot en met 15 jaar ongeveer. Maar er is ook een meisje van 17 die vind het er zo fijn die is er nog steeds. En ze helpt ook een beetje. Ze komen allemaal uit de buurt, groot en klein. De meesten hebben steeds dezelfde kleertjes aan, die kapot en erg vies zijn. De kindertjes zijn vaak ook een beetje vies. Maar ze zijn blij en ze vinden het erg leuk als je komt. Ze zien je al aankomen en lopen dan het hele eind met je mee naar het project. Van ver roepen ze dan al, Hermana, Hermana! Ze geven je een knuffel en lopen met je mee. Zo lief!
Er zijn nog een aantal vrijwilligers, 3 uit Nederland, eentje uit Canada en een uit Duitsland. Er komen hier veel vrijwilligers om te helpen. Uit heel veel verschillende landen.
Op maandag in een restaurantje in San Blas komen de medewerkers en vrijwilligers samen en bespreken we wat we de week gaan doen. Meestal is er ook een thema voor de week. Deze tijd gaat het over verschillende beroepen. Deze week over de boer en zijn boerderij.
Op dinsdag is er bij het voetbalveld een eindje bij het project vandaan een vrije spel middag. Spelletjes worden er gedaan, er wordt gevoetbald en huiswerk gedaan. Ik heb een uur aan het touw gedraaid samen met nog een vrijwilliger, zodat de kinderen met 5 of 6 tegelijk konden touwtje springen, erg leuk vonden ze het en ze wilden er natuurlijk niet mee stoppen.
Van woensdag tot vrijdag is er ´s middags club in het gebouw, dan doen we spelletjes, puzzels, poenkast, lezen en ze kunnen dan ook tekenen of verven.Erna is er een uurtje of handwerk of bijbelstudie of uitleg over een thema, deze week de boerderij dus. Ook zingen we ´old mac donald had a farm, tralalalala´. Om 18 uur is het eigenlijk klaar, maar meestal is het wat later.

Tot het volgende verslag!